Brahma, olieverfschilderij, 120 x 100 cm 2012
Toen ik 20 jaar geleden begon met schilderen was dierenleed het thema in mijn schilderijen,
ik schilderde proefdieren en varkens in kooien en werd hoe langer hoe depressiever vooral ook omdat het niet werkte.
Men wil niet geconfronteerd worden met heftig leed, dan worden de koppen in het zand gestoken.
Dus ging ik het anders doen, de dieren die ik schilderde moesten net zo boos zijn als ik en zo kwam er een serie boze beesten schilderijen.
Hiervoor was de Brahma uitermate geschikt, deze reuzenkip, ook wel de koning onder de hoenderrassen genoemd heeft van die wenkbrauwen waardoor hij perfect boos kan kijken! Zijn grote kraag geeft hem ook nog een soort arrogantie. Hij heeft een drierijige kam die erg plat is en dat maakt ook weer dat hij minder kip-achtig overkomt (stoerder) Hierdoor kreeg hij een heel menselijke uitdrukking.
Doordat ik erachter kwam dat je dieren een menselijke emotie / uitdrukking kan geven is dat gegeven mijn thema geworden en nu om juist positieve aandacht te vragen voor al het moois wat er is aan bijzondere huisdierrassen.
Mijn vader fokte vroeger o.a. Brahma kippen, maar omdat ze erg groot zijn hebben ze een groot hok nodig, toen ze er niet meer in paste heeft hij alle hanen (10 stuks) los laten lopen rond het erf. Brahma's zijn erg gemoedelijk en niet agressief dus dat ging prima.
Een prachtig gezicht was dat al die enorme hanen met hun imposante lijven en trotse voorkomen.
Ze hebben ook van die bevederde poten (voetbevedering) alsof ze een wijde broek aanhebben, daarom noemde ik ze vroeger de Elvis-kippen.
ik schilderde proefdieren en varkens in kooien en werd hoe langer hoe depressiever vooral ook omdat het niet werkte.
Men wil niet geconfronteerd worden met heftig leed, dan worden de koppen in het zand gestoken.
Dus ging ik het anders doen, de dieren die ik schilderde moesten net zo boos zijn als ik en zo kwam er een serie boze beesten schilderijen.
Hiervoor was de Brahma uitermate geschikt, deze reuzenkip, ook wel de koning onder de hoenderrassen genoemd heeft van die wenkbrauwen waardoor hij perfect boos kan kijken! Zijn grote kraag geeft hem ook nog een soort arrogantie. Hij heeft een drierijige kam die erg plat is en dat maakt ook weer dat hij minder kip-achtig overkomt (stoerder) Hierdoor kreeg hij een heel menselijke uitdrukking.
Doordat ik erachter kwam dat je dieren een menselijke emotie / uitdrukking kan geven is dat gegeven mijn thema geworden en nu om juist positieve aandacht te vragen voor al het moois wat er is aan bijzondere huisdierrassen.
Mijn vader fokte vroeger o.a. Brahma kippen, maar omdat ze erg groot zijn hebben ze een groot hok nodig, toen ze er niet meer in paste heeft hij alle hanen (10 stuks) los laten lopen rond het erf. Brahma's zijn erg gemoedelijk en niet agressief dus dat ging prima.
Een prachtig gezicht was dat al die enorme hanen met hun imposante lijven en trotse voorkomen.
Ze hebben ook van die bevederde poten (voetbevedering) alsof ze een wijde broek aanhebben, daarom noemde ik ze vroeger de Elvis-kippen.
